ile kosztuje żona w egipcie

W XXI wieku żonę można kupić na romskim targu dziewic w Bułgarii albo na stronach internetowych aranżujących małżeństwa z kobietami z Europy Wschodniej. Można kupić też silikonową lalkę, która – Lytt til Temat rzeka, odc. 8: Ile kosztuje żona? fra Vogue Polska direkte på mobilen din, surfetavlen eller nettleseren - ingen nedlastinger nødvendig. Filmik z wczorajszego wieczora, gdy jechaliśmy zapytać co potrzebuję, żeby zdobyć egipskie prawo jazdy. Bo póki co takowego nie posiadam. Jak już mi się uda prawo jazdy w Egipcie zrobić, bo zakładam, że jednak się uda, to zaktualizuję ten post. Na wypadek gdybyście Wy też chcieli się zrelaksować za kierownicą w Egipcie. Opis hotelu. Pięciogwiazdkowy, odnowiony w 2017 roku, pokoje zlokalizowane są w 3 budynkach (1 budynek główny, 2 aneksy). Na terenie hotelu do dyspozycji gości są 2 restauracje, 3 bary, room service, sejf w recepcji, pralnia, 3 sale konferencyjne, internet. Bezprzewodowy Internet w lobby i w pomieszczeniach ogólnodostępnych. Hotel położony 15 km od centrum Marsa Alam, 45 km od lotniska w Marsa Alam INT -RMF. Hotel usytuowany na powierzchni: 60000 m2. Dla aktywnych hotel oferuje: tenis stołowy, rzutki, siatkówkę plażową, bilard, aerobik, siłownię. Za dodatkową opłatą możliwość skorzystaniia z bilardu oraz sportów wodnych na plaży. Ile kosztuje 7-dniowa wycieczka all inclusive dla dwóch osób do Egiptu jesieni w ambasadzie Egiptu lub na lotnisku już w Egipcie. Kosztuje 25 USD. W przypadku wycieczek zorganizowanych cena Freie Presse Chemnitz Sie Sucht Ihn. Właściciele organizacji freak fightowych serwują nam coraz większe emocje! Już za chwilę, bo w sobotę 4 czerwca odbędzie się 3. gala High League, podczas której zobaczymy walki popularnych gwiazd internetu. Kto pojawi się w oktagonie? Gdzie można oglądać galę na żywo? Ile kosztuje PPV i jak je wykupić? High League to federacja, którą założył znany raper, Malik Montanta. Organizacja z miejsca stała się bardzo dużą konkurencją dla popularnego Fame MMA i budzi coraz to większe zainteresowanie wśród fanów sportów walki. Większość pojedynków odbywa się na zasadach MMA, choć czasami organizator pozwala na drobne odstępstwa i możemy tam zobaczyć starcia w boksie czy kick-boxingu. W oktagonie spotykają się popularni raperzy, youtuberzy, influencerzy i celebryci, którzy mają tylko jeden cel — okazać się lepszym od swojego rywala. W sobotę 4 czerwca zobaczymy kolejną galę: High League 3, podczas której w main evencie zmierzą się ze sobą Marcin Dubiel i Alberto Simao. Pierwszy z nich zyskał ogromną rozpoznawalność, dzięki publikowanym nagraniom na znanej platformie streamingowej. Był też członkiem Teamu X, z którego po czasie postanowił odejść. Alberto natomiast to raper, który podbił sieć singlem pt. Dwutakt. Ma nie lada powód do dumy, ponieważ odtworzono go na YouTube ponad 40 milionów razy. Kogo jeszcze zobaczymy w oktagonie? Walka wieczoru: Alberto Simao vs. Marcin Dubiel Pozostałe walki: Robert „Hardkorowy Koksu” Burneika vs. Robert „Robur WK” OrzechowskiAniela „Lil Masti” Bogusz vs. „Zusje” Astafiewa – walka w boksie birmańskim (lethwei)Denis “Bad Boy” Załęcki vs Mateusz “Don Diego” KubiszynEwa Brodnicka vs. Kamila WybrańczykŁukasz „Lukas TV” Wdowiak vs. Kamil KossakowskiPrzemysław „Kolar” Kolarczyk vs. Alan „Alan Człowieku” GodzińskiAlan „Alanik” Kwieciński vs. Dawid „Crazy” Załęcki – K-1 w małych rękawicachPaweł „Scarface” Bomba vs. Mateusz „Tarzan” Leśniak Ile kosztuje PPV High League 3? Niestety, ale High League 3 nie będzie można obejrzeć w telewizji naziemnej. Gala dostępna będzie tylko i wyłącznie w systemie pay-per-view, a więc trzeba wykupić do niej stream. Gdzie kupić PPV High League 3? Najprościej jest zrobić to przez TEN LINK. Użytkownik ma dwie możliwości wyboru. Najtańsza opcja kosztuje tylko 29,99 zł, a w zależności od wyboru wariantu BASIC lub PREMIUM niesie za sobą dodatkowe bonusy! To też jedyna możliwość, by zobaczyć na żywo krwawy bój Denis Załęcki vs. „Don Diego”. Jakie są opcje PPV High League 3? Decydując się na Basic pay-per-view użytkownicy otrzymują transmisję na żywo w jakości 720p. Do tego dochodzi też możliwość ponownego odtworzenia ekscytującego show przez najbliższe 24 godziny. Cena High League 3 BASIC wynosi 29,99 zł. >>> WYBIERAM WARIANT BASIC >> WYBIERAM WARIANT PREMIUM <<< Po wybraniu idealnej opcji użytkownik przenosi się na ekran płatności. Tam znajduje się kilka form do wyboru: Paysafe Card, SMS Premium, kod Blik lub ePrzelew – to tylko najpopularniejsze z nich. Ostateczna cena High League 3 PPV zależy właśnie od wybranej opcji i doliczonej do niej prowizji. High League 3 – gdzie obstawiać? Galę HIGH League 3 obstawisz tylko i wyłącznie u bukmachera Na start przygotowano specjalny BONUS i ZAKŁAD BEZ RYZYKA aż do 600 zł! To idealna szansa, by postawić na underdoga, jakim w walce Denis vs. „Don Diego” jest popularny „Bad Boy”. Zasady są proste. Jeżeli twój pierwszy kupon będzie zwycięski, otrzymujesz wygraną, jeżeli przegrasz, Fortuna zwróci Ci wkład, maksymalnie do 600 zł na konto gracza. Możesz dodać na swój kupon jakiekolwiek rozgrywki sportowe i obstawić za dowolną kwotę, a jeśli tym razem typerskie przeczucie Cię zawiedzie, otrzymasz zwrot postawionej kwoty, który możesz wykorzystać na grę. Niesamowitych zestawień jest o wiele więcej! Tylko spójrzcie na poniższą grafikę. OGLĄDAJ HIGH LEAGUE JUŻ OD 29,99 ZŁ! Najnowsze artykułyJak zaplanować wakacje w czasie szalejącej inflacji? informacje ze świata turystyki zebrane i spisane przez naszych sprawdzonych autorów i najlepszych doradców. Trudno wyobrazić sobie urlop w Egipcie bez robienia większych czy mniejszych zakupów – żywności, napojów, pamiątek itp. Warto jeszcze przed podróżą rozeznać się w cenach podstawowych produktów, tak aby nie przepłacać Egipt | Aby zbytnio nie przepłacać, trzeba porównywać ceny w różnych miejscach i targować się (by eSlowLife na licencji Pixabay) Jeśli chodzi o ceny, warto sobie uświadomić, że Egipcjanie nie są zbyt zamożni: pracownik hotelu albo sklepu w popularnym kurorcie zarabia miesięcznie zaledwie ok. 150 euro. Nic więc dziwnego, że kiedy pojawiają się turyści z Zachodu, dla Egipcjan bardzo bogaci, ceny automatycznie rosną. Aby zbytnio nie przepłacać, trzeba porównywać ceny w różnych miejscach i targować się. Ponieważ trudno zgadnąć, jaka jest rzeczywiście najniższa możliwa cena danego towaru, dobrze jest znać przynajmniej rząd wielkości. I temu służy właśnie poniższe zestawienie cen na towary i usługi w Egipcie. Podana niżej tabela przedstawia średnie ceny z kilku ostatnich miesięcy i należy je traktować wyłącznie orientacyjnie. Ceny w nadmorskich kurortach, zwłaszcza w pełni sezonu turystycznego, mogą być znaczne wyższe od przeciętnych. Ceny podane są w euro, przy czym 1 EUR = ok. 8,75 EGP. W celu przeliczenia cen na złotówki, dolary albo funty egipskie, prosimy skorzystać z przelicznika na naszej stronie. Egipt | Stragany z pamiątkami kuszą turystów (by RonPorter na licencji Pixabay) Egipt - ceny na różne artykuły w 2015 roku Cena w EURCena w PLNCena w EGP Ceny w restauracji Obiad dla 2 osób, restauracja średniej klasy, 3 dania Obiad w taniej restauracji Posiłek w McDonalds Piwo krajowe 0,5 l Piwo importowane 0,33 l Cola / Pepsi 0,33 l Kawa cappuccino Woda 0,33l Ceny jedzenia na rynku / na bazarze Chleb 0,5 kg Mleko 1 l Jajka 12 szt. Ser świeży 1 kg Mięso drobiowe 1 kg Mięso wołowe 1 kg Kiełbasa 1 kg Masło 1 kg Kalmary 1 kg Woda 1,5 l Piwo krajowe 0,5 l Piwo importowane 0,33 l Wino (butelka, średniej klasy) Papierosy (Marlboro) Papierosy krajowe Płyta CD z arabską muzyką Ceny owoców na rynku / na bazarze Pomarańcze 1 kg Jabłka 1 kg Pomidory 1 kg Ogórki 1 kg Banany 1 kg Mango 1 kg Arbuz 1 kg Winogrona 1 kg Ceny odzieży Letnia sukienka Firmowe dżinsy Buty Nike Buty skórzane T-shirt Duży ręcznik kąpielowy Spodenki Koszty transportu Bilet lokalny Taxi za 1 km Taxi za 1 godz. Benzyna 1 l Samochód typu VW Golf 24300 Koszt wizy do Egiptu Uprawnia ona obywateli Rzeczpospolitej Polskiej do przebywania na terenie Arabskiej Republiki Egiptu przez 30 dni w celach turystycznych. Są dwie możliwości jej zdobycia. Można załatwić ją w Polsce w placówce konsularnej Egiptu, bądź zakupić już na miejscu na przejściu granicznym. 12 Zainteresują Cię również Waluta HolandiiJednostką monetarną w Holandii, tak jak w większości krajów Unii Europejskiej, jest euro. Do 2002 roku walutą... Dirham (waluta Dubaju)Oficjalną walutą Zjednoczonych Emiratów Arabskich jest dirham. Jej skrót walutowy to: AED. 1 dirham dzieli się na... Imprezy i festiwale w DubajuDubaj to miejsce, w którym odbywają się rozmaite doroczne festiwale, targi i inne ciekawe wydarzenia. Największą... Dinar tunezyjskiWalutą Tunezji jest dinar tunezyjski, czyli powszechnie TND. Nie należy go jednak mylić z historycznym złotym... Jeśli byliście już kiedyś w Hurghadzie napewno widzieliście mnóstwo granatowo-pomarańczowych taksówek. Ciągle trąbiących, z kierowcami, którzy mijając Was na ulicy wykrzykują z okna samochodu „Taxi!!!”. Nie sposób ich przeoczyć. Niestety taxi w Hurghadzie nie cieszą się dobrą opinią. Pełno jest historii w których taksówkarz chce wygórowane kwoty za przejazd do wskazanego miejsca, albo zmienia cenę przejazdu w trakcie czy pod koniec kursu. Bo to zła kobieta była Ostatnio dla odmiany Hurghadzki taksówkarz podczas kursu skarżył się na cudzoziemki mieszkające w Hurghadzie. Targują się ponoć niesamowicie i chcą wykorzystać biednych taksówkarzy. Miał nawet sytuację w której klientka wymagała by włączył taksometr, a po dojeździe na miejsce powiedziała, że nie zapłaci tyle, ile licznik pokazał, bo to za dużo. Kurs kosztował le, a oznajmiła, że więcej jak 15 le nie da. Jeżeli taksówkarzowi nie odpowiada zaproponowane rozwiązanie, to klientka wezwie policję. Delikatnie starałam się wytłumaczyć starszemu panu, że nie wszystkie cudzoziemki to zło wcielone. Co więcej pewnie wiele z nich miało choć raz nieprzyjemną sytuację z taksówkarzem, przepłaciły za kurs, albo przynajmniej kierowca podał im wygórowaną cenę. Bo jednak właśnie historie w których to taksówkarze chcą naciągnąć klientów słyszy się na co dzień. Poprosiłam też żeby nie wrzucał nas wszystkich do jednego wora, bo przecież niezależnie od narodowości czy wykonywanego zawodu, człowiek człowiekowi nie równy. Taxi w Hurghadzie Na krótkie kursy wciąż korzystam z tych standardowych taksówek, które kręcą się po mieście. Znam mniej więcej ceny, więc przed wejściem do taxi staram się zaproponować koszt kursu, albo pytam ile kierowca by chciał za dowiezienie mnie w wybrane miejsce i tylko jeśli zaoferuje sensowną cenę wsiadam do środka. Jak wiadomo jednak osoby mieszkające w Hurghadzie na stałe mają odrobinę łatwiej. Większość z nas choćby odrobinę zna język arabski i orientuje się ile kosztuje dany kurs. Od kilku miesięcy w związku z podwyżką cen benzyny ceny taksówek poszły w górę. Minimalna opłata za kurs to 10 le. Przykładowe ceny za wybrane odległości podam pod postem. Zatroskany taksówkarz Kilka dni temu przed kursem taksówkarz wycenił moją podróż na 25le, co było wygórowaną ceną, więc podziękowałam z zamiarem zatrzymania kolejnej taksówki. Przed moim odejściem spytał ile chciałabym zapłacić. Kurs, który mnie interesował kosztuje 10-15 le. Zaproponowałam więc 10le, po czym taksówkarz zgodził się na 15le. Jak tylko wsiadłam do samochodu kierowca zaskoczony skomentował fakt, że mówię po arabsku. Żeby uciąć pogawędkę, odpowiedziałam, że to dlatego, że mój mąż jest Egipcjaninem. Na co taksówkarz bez żadnego skrępowania spytał czy mój mąż mnie bije O_o Nie wiem czy jesteście sobie w stanie wyobrazić moją minę. Pomimo tego, że mąż traktuje mnie dobrze, fakt posiadania męża Egipcjanina po raz kolejny był wystarczający by „pasować mnie ” na Egipcjankę i zaoferować najwyższą jakość usług. Prywatne taksówki w Hurghadzie Na dłuższe trasy staram się zwykle zamówić prywatną taksówkę, by nie musieć się targować. Im dłuższa trasa tym bardziej szalone ceny oferują uliczni taksówkarze. Moją ulubioną firmą jest „Fawry Taxi„. Wystaczy, że zadzwonię do nich, podam swoją lokalizację, destynację oraz godzinę, o której potrzebuję taxi. W takiej taksówce zawsze jest włączony licznik. Przed przyjazdem samochodu klient otrzymuje sms z informacją o marce samochodu, numerem rejestracyjnym, oraz numerem telefonu kierowcy. Sam fakt, że nie trzeba się zastanawiać czy na sam koniec podróży nie czeka nas „walka” z kierowcą o cenę, to już niesamowity komfort. Ale ostatnio przydarzyło nam się coś jeszcze, co dodatkowo wzmocniło pozycję Fawry Taxi w moich oczach. Uczciwy taksówkarz Przez kilka dni zamawiałam taksówkę grupie turystów z hotelu za Senzo Mall do El Gouny, bo nie posiadali egipskiego numeru telefonu. (Dla zainteresowanych taki kurs to ok 130-150 le czyli około 8$) Podczas naszej rodzinnej kolacji w polskiej restauracji w Hurghadzie zadzwonił do mnie taksówkarz z informacją, że turyści, których odwiózł chwilę wcześniej do hotelu, zostawili w taxi telefon. Żeby nie było wątpliwości telefon był dość wartościowy. Nie wiem jak długo taki taksówkarz musiałby pracować by zarobić tyle ile był warty. Ale baaardzo długo. Mimo to, jak tylko znalazł telefon, którego nikt jeszcze nawet nie szukał, zdecydował się go zwrócić. Co więcej zadeklarował, że sam pojedzie do hotelu i osobiście odda zgubę. Niestety nie został wpuszczony do hotelu, a turyści akurat byli poza pokojem więc recepcja nie była w stanie się z nimi skontaktować, czekał więc aż przyjedziemy by móc przekazać nam telefon. Za swoją uprzejmość nie chciał przyjąć żadnego wynagrodzenia. Zgodził się na reklamę ze zdjęciem i informacjami na temat samochodu. Nasz bohater – Ramy z szarą Speranzą Chery (CallSign 124) –poniżej : Wyjątkowo prywatny taksówkarz Miałyśmy z dziewczynami jeszcze jedną przygodę z prywatną taksówką w Hurghadzie. Wracając z rybnej restauracji należącej do Polki – Family Fish na Arabii – czekałyśmy na nasz czarny samochód o podanej marce. Niestety określenie naszej lokalizacji nie było zbyt proste, więc opisałam kierowcy naszą grupę żeby nas nie przeoczył. Blondynka w naszym gronie stała się głównym znakiem rozpoznawczym. Czekałam na taksówkę w doborowym towarzystwie, więc czas mijał nam szybciutko na śmichach-chichach. Aż podjechał do nas czarny samochód i zadowolone zaczęłyśmy wsiadać do środka. W prywatnych taksówkach zawsze wyeksponowany jest telefon kierowcy, działający jako licznik, którego nie mogłam odnaleźć wzrokiem w tym wypadku. Ze zdziwieniem spytałam więc kierowcy, czy aby na pewno pracuje dla „Fawry Taxi”. Z uśmiechem odpowiedział, że wprawdzie taksówkarzem nie jest, ale chętnie nas zawiezie, gdzie trzeba. Moja mina po raz kolejny jest nie do opisania. Dodam, że prywantej taksówki tak naprawdę nie sposób pomylić, bo w sms przychodzi przecież nie tylko kolor samochodu, ale też i marka, i numer rejestracyjny, a nawet numer telefonu kierowcy. Ale już kiedyś prawie wsiadłam do obcego faceta, zamiast do swojego męża, bo stały dwa bordowe samochody innych marek obok siebie i założyłam, że ten, który jest bliżej to nasz samochód. Interesujące historie, barwne doświadczenia Korzystanie z taksówek w Egipcie to niesamowita okazja do poznania mnóstwa różnych ludzi i historii, oraz rozmaitych poglądów podczas czasem kilkuminutowego kursu. A także jak wynika z mojego postu wspaniała szansa na nowe doświadczenia i kolorowe wspomnienia. Doskonałych podsumowaniem jazdy taksówkami jest książka „Taxi. Opowieści z kursów po Kairze” Chalida al Chamisi, którą polecam z całego serca. Fawry Taxi jest dostępne pod numerem +20 (106) 900 4664. Jest to darmowy numer telefonu, bo połączenie zostaje odrzucone i do klienta oddzwania dyspozytor. Przykładowe ceny taxi w Hurghadzie Z centrum (Marina) do: Hadaba 20 EGP | km Kawthar 20 EGP | 7 km Airport 50 EGP | km Magawish 40 EGP | km El_Qora 45 EGP | 18 km Sahil_Hasheesh 70 EGP | km Makadi 90 EGP | km Soma_Bay 150 EGP | km Safaga 140 EGP | km Sakala 15 EGP | km Dahar 25 EGP | km Ahya 40 EGP | km El Gouna 70 EGP | km Co cię do tego skłoniło? Zwykle to, co w przypadku związku z Polakiem czy kimkolwiek innym. Uczucie, a jakże! Miłość i to zazwyczaj płomienna, bo też Egipcjanie, sami gorącokrwiści i emocjonalni, wzbudzają silne reakcje. Zakochać się w takim potomku faraona bardzo łatwo, szczególnie, że, jak to mieszkaniec Śródziemnomorza, zna się na wyrafinowanej sztuce oczarowywania kobiet. Egipcjanie robią to ze swoistym urokiem, z dyskretnym uśmiechem, z błyskiem w czarnych oczach, ale nie są napastliwi, nie naciskają, nie szukają też od razu kontaktu fizycznego. Dają kobiecie czas. Adorują. Robią to w taki sposób, że kobieta sama nie wie, w którym momencie trafia ją strzała Amora. Jak szybko Egipcjanin się oświadcza? Zazwyczaj szybko. Decyzja może zapaść po kilku randkach, przy czym nie należy mylić randki egipskiej z tradycyjną europejską. “Te rzeczy”, z pocałunkiem włącznie, następują zazwyczaj dopiero po ślubie… chociaż buziaka można dostać i przed, pod warunkiem, że stanie się to w domowym zaciszu, gdzie nie patrzy nikt poza rodziną. Egipcjanie mają dość ciekawe podejście do kwestii małżeństwa – w ich mniemaniu nie ma na co czekać, tylko zakładać rodzinę, bo o to przecież w życiu chodzi. Inna sprawa, że Egipcjanie w Europejkach upatrują bardzo często szansę wyjazdu do Europy, która w ich oczach nadal jeszcze uchodzi za krainę mlekiem i miodem płynącą. Gdyby takiego chętnego na wyjazd z Egiptu kandydata na narzeczonego zapytać o miłość, ten, wzruszając ramionami, odpowiedziałby, że przyjdzie ona z czasem, w trakcie małżeństwa. Takie nastawienie do spraw sercowych wpajane jest egipskim mężczyznom i kobietom od małego – małżeństwa są tam po dziś dzień aranżowane przez rodziców, a sami młodzi niewiele mają w tej kwestii do powiedzenia. Drugim bardzo przyziemnym powodem szybkiej decyzji o poważnym związku pozostaje kwestia relacji intymnych, a raczej ich brak i całkowity zakaz przed ślubem. To, co nam wydaje się nieprawdopodobne, w Egipcie stanowi chleb powszedni – młodzi nieżonaci mężczyźni żyją (przynajmniej oficjalnie) w celibacie, toteż raczej nie namyślają się długo, kiedy w grę wchodzi możliwość zmiany tego uporczywego stanu. Na ogół jednak między narzeczonymi uczucie istnieje, jakkolwiek praktyczne i dziwaczne z naszego punktu widzenia podejście mają do niego mieszkańcy kraju nad Nilem. Piątek w Kairze Jak się wychodzi za mąż „po egipsku”? Tutaj sprawy nieco się komplikują. Do ślubu dochodzi zazwyczaj w Egipcie, gdyż małżonek bez wizy wydawanej na zaproszenie rodziny nie może udać się do Europy. Aby Polka mogła wyjść za mąż w Kairze – bo tam dokonuje się tego jakże wzniosłego aktu, zresztą w znacznie mniej wzniosłym przybytku – musi przyjechać do Egiptu uzbrojona w całą teczkę podstemplowanych, podpisanych, sygnowanych i co najważniejsze – właściwie przetłumaczonych zaświadczeń, pozwoleń, certyfikatów i aktów. Bez tego ani rusz. Najpierw więc musi udać się do właściwego USC we własnym kraju, otrzymać stosowne pozwolenie na zawarcie związku małżeńskiego zagranicą, a także odpis aktu urodzenia i zaświadczenie o stanie cywilnym. Dopuszczane są na szczęście trzy – panna, rozwódka i wdowa. Bezwzględnie należy się również zaopatrzyć w świadectwo chrztu, ponieważ dla egipskiego urzędnika wyznanie będzie miało ogromne znaczenie i zostanie uwzględnione w akcie małżeństwa. Następnie trzeba udać się do Ministerstwa Spraw Zagranicznych i zdobyć podpisy oraz stemple pod wszystkimi dokumentami. Na koniec przyszłą pannę młodą czeka wizyta w biurze tłumaczeń, gdzie tłumacz przysięgły dokona przekładu całej teczki na język arabski. Biada jednak, jeśli w odpowiednim miejscu nie postawi odpowiedniej kropki, która zmieni znaczenie wyrazu. W takim przypadku dokument w oczach urzędnika okaże się nieważny i nie udzieli on zgody na ślub. Dla Arabów zawieranie małżeństw między wyznawcami islamu a chrześcijaństwa nie stanowi problemu wówczas, gdy chrześcijanką jest kobieta, a to z tego prostego powodu, że dzieci wychowuje się w wierze ojca. W przypadku rozwodu potomstwo pozostaje pod opieką ojca, matka może je widywać za jego zgodą. Jeśli jednak chrześcijanin pragnąłby pojąć za żonę muzułmankę, będzie musiał zmienić wyznanie – w przeciwnym razie do małżeństwa nie dojdzie. W przypadku kobiety konwersja jest mile widziana, aczkolwiek nie wymagana. Gdyby jednak narzeczona zapragnęła przejść na islam, wystarczy, że w obecności dwóch świadków wypowie trzykrotnie Szahadę – wyznanie wiary. Może tego dokonać również w bardziej uroczysty sposób, w meczecie przed obliczem imama. Zazwyczaj w takiej uroczystości uczestniczy cała rodzina przyszłego małżonka. Gdy narzeczeni są już wyposażeni w komplety dokumentów, czas jechać do Kairu. Nie można zawrzeć „mieszanego” związku w innym mieście, gdyż to właśnie w stolicy znajduje się Ministerstwo Spraw Zagranicznych i odpowiedni jego departament. Warto zaznaczyć, że podróż do Kairu wcale nie oznacza sukcesu za pierwszym podejściem, gdyż egipscy urzędnicy są wyjątkowo drobiazgowi i skrupulatni, potrafią zniweczyć cały matrymonialny plan, dopatrując się lub nie dopatrując wcale jednej kropki lub kreski, która w ich mniemaniu zmienia całe słowo i w ogóle sens dokumentu. Nie interesuje ich, że w przypadku fiaska panna młoda zmuszona będzie wracać do kraju i na nowo uruchamiać żmudną procedurę zdobywania dokumentów. Bywa jednak, że małżeństwo uda się zawrzeć od razu bez żadnych komplikacji. Wówczas ślub bierze się „od ręki”, w asyście wielu innych par stojących potulnie w długim ogonku do odpowiedniego pokoju, przy czym nie zawsze są to pary mieszane – Egipcjanie z różnych powodów decydują się również na zawarcie związku w takiej właśnie formie. Związek zawiera się w obecności dwóch świadków, oczywiście mężczyzn, bez tłumacza, o ile któryś z panów zna język angielski, by przetłumaczyć pytania urzędnika. W odpowiednim momencie należy powiedzieć tradycyjne “tak”, po czym następuje wymiana gratulacji (arab. مُبَارَك mubarak) i podziękowań (arab شكرا szukran)… i można jechać do domu na przyjęcie weselne. Cała późniejsza procedura “ściągania” egipskiego męża do Europy jest kilkuetapowa. Najpierw żona musi udać się do kraju sama, aby umiejscowić akt ślubu i otrzymać zaproszenie z Urzędu Imigracyjnego, a następnie z tymże dokumentem wrócić po małżonka do Egiptu. Trwa to zazwyczaj około dwóch, trzech miesięcy, w zależności od opieszałości miejscowego USC. Dalsza via dolorosa jest podobna jak przy zdobywaniu dokumentacji ślubnej, a jej finał ma miejsce przed obliczem konsula, znowu w Kairze, gdzie zostaje podjęta decyzja odnośnie do dalszego wspólnego życia małżonków. Nie trzeba chyba mówić, że w przypadku odmowy otrzymania wizy świat wywraca im się do góry nogami, oznacza to bowiem, że albo żona będzie musiała osiedlić się w Egipcie, albo męża i żonę czeka związek na odległość do czasu ponownego złożenia wniosku o wizę, co nastąpić może za pół roku. W najgorszych przypadkach małżonkowie decydują się zazwyczaj na rozwód – dzieje się tak wówczas, gdy starania o wizę nie przynoszą efektu, a dwie pierwsze opcje nie wchodzą w grę. Jeśli jednak konsul pozytywnie rozpatrzy wniosek wizowy, wówczas nic nie stoi na przeszkodzie podjęcia wspólnego życia w Europie. Jak to jest po ślubie? Po ślubie wiele rzeczy ulega zmianie, przede wszystkim sama relacja damsko-męska. Kobieta z narzeczonej staje się żoną, ze wszystkimi tego stanu przywilejami i ograniczeniami. Status mężatki w oczach Egipcjan cieszy się ogólnym szacunkiem; kobieta pełni wówczas funkcję matki rodziny i to bez względu na to, czy ma dzieci, czy jeszcze nie. Jeśli takie polsko-egipskie małżeństwo mieszka w Polsce (lub innym europejskim kraju), sytuacja kobiety na ogół nie ulega żadnej drastycznej zmianie – ot, wyszła za mąż i funkcjonuje jak setki i tysiące innych zamężnych kobiet. W Egipcie jednak nałożone są na nią wymagania identyczne, jak wobec tamtejszych kobiet. Przede wszystkim żona musi się zachowywać godnie – żadne nieprzyzwoite zachowanie nie wchodzi w grę. Egipcjanin nie będzie tolerował sytuacji, w których żona (w jego mniemaniu) go ośmieszy, splami jego honor, narazi na wstyd. Jeśli natomiast chodzi o relacje czysto rodzinne, wygląda to tak samo, jak w przypadku każdej rodziny. Egipcjanie są domatorami, okazują czułość, dość często zapewniają o swoim oddaniu. Są bardzo dobrymi ojcami – dzieci to zazwyczaj ich oczko w głowie. Nieprawdą jest również, że mąż musi mieć ostatnie zdanie we wszystkim – bardzo często to żona ma decydujący głos. Stronią od kłótni, wolą porozmawiać, przedyskutować problem. Natomiast faktem pozostaje, że są bardzo temperamentni i skorzy do wpadania w złość, jak to mieszkańcy Południa. Na szczęście burze przez nich wywołane raczej szybko cichną. Inna sprawa, że panowie w Egipcie wychowywani są w przeświadczeniu, że za obowiązki domowe w pełni odpowiada kobieta. Dlatego Europejka nie powinna się dziwić, gdy odkryje, że jej mąż kompletnie nie potrafi odnaleźć się w kuchni i nie wie, do czego służy odkurzacz. Mężowie nad Nilem umieją co najwyżej zaparzyć wodę na herbatę, ewentualnie przygotować arabską kawę, ale na tym ich wiedza się kończy. Natomiast jeśli przełamią wewnętrzny opór przed gotowaniem i strach przed patelnią, bardzo szybko nadrabiają zaległości w edukacji i po jakimś czasie okazują się mistrzami kuchni. Nie wszyscy jednak dają się wyedukować. Większość na widok garnka i chochli ucieka gdzie pieprz rośnie. Natomiast do stołu egipskiego męża wołać nie trzeba. Jedzenie stanowi bardzo ważny element małżeńskiego – i w ogóle rodzinnego – życia. Warto dodać, że w Egipcie całe rodziny (szczególnie synowie) mieszkają często w jednym budynku, na kilku piętrach; obiady spożywane są na ogół w domu rodziców, a przygotowywane przez teściowe, synowe i szwagierki. Celebracja posiłku trwa całymi godzinami; należy przy tym głośno chwalić wszystkie dania, przyjmować bez sprzeciwu dokładki, a zupę obowiązkowo siorbać. Nieprawdą natomiast jest pokutujące w Polsce przekonanie, że przy egipskim stole dobrze widziane jest wydawanie innych odgłosów. Al-Husajnijja Czy to prawda, że egipscy mężowie stosują przemoc? To pytanie pada bardzo często. Nasz europejski stereotyp mieszkańca Bliskiego Wschodu w zasadzie nie uwzględnia żadnej alternatywy. Nie można zaprzeczyć, że wśród Egipcjan – tak samo jak wśród wszystkich nacji – zdarzają się mężczyźni stosujący przemoc, jednak nie stanowi to reguły. Większość uważa bicie kobiet za coś ohydnego, niemoralnego i świadczącego o słabym charakterze mężczyzny. Zadaniem męża i ojca jest bowiem chronić rodzinę, a nie ją atakować. Egipcjanie stronią również od stosowana kar cielesnych wobec dzieci, a przynajmniej małych. Zdarza się natomiast, że krnąbrny potomek dostanie od zdenerwowanego ojca rodziny przysłowiowego klapsa, jednak w Egipcie przemoc fizyczna wobec dzieci uznawana jest za coś jeszcze gorszego, niż przemoc wobec kobiet. Jak to jest mieszkać “tam”? Na pewno trudno i na pewno interesująco. Zupełnie czym innym jest wyjazd do Egiptu na wakacje, a czym innym życie tam jako żona Egipcjanina. Trudność polega przede na wyobcowaniu i ogromnej kulturowej przepaści między Europejką a Egipcjanami. Pomimo najszczerszych chęci porozumienia, ogromną barierę stanowi też język. Arabski zajmuje wysokie miejsce w czołówce najtrudniejszych języków świata i opanowanie go nie stanowi kwestii kilku tygodni. Na ogół szybciej można zrozumieć rozmówcę na podstawie mowy ciała niż ust. Nie sposób natomiast zaprzeczyć, że bardzo często rodzina egipskiego męża jest nastawiona bardzo pozytywnie i emocjonalnie do europejskiej małżonki i robi co może, by jej nieba przychylić. Mieszkanie “tam” wiąże się też z wymogiem dostosowania do egipskich zwyczajów, w tym również w kwestii strojów. Kobieta musi prezentować się przyzwoicie, a zatem nie ma mowy o odsłoniętych przedramionach czy nogach; nawet podczas najgorszych upałów należy ubierać się “po egipsku”. Noszenie chusty jest kwestią indywidualną. Bywa mile widziane i aprobowane przez rodzinę; nikt jednak nie zgani Europejki za odmienne zdanie w tej akurat kwestii. Natomiast sprawą z pewnością uciążliwą, zwłaszcza w egipskich kurortach wypoczynkowych przeznaczonych dla tubylców, jest konieczność zażywania kąpieli morskich w odzieniu. Ostatnimi czasu Egipcjanie zaczynają przychylać się do burkini, jednak najczęściej kobiety wchodzą do wody w ubraniu i zwyczaj ten dotyczy również europejskich żon. Problemem paradoksalnie może być też inny system pracy w Egipcie. Nie istnieje tam pojęcie weekendu; wolny jest tylko piątek. Po jakimś czasie oczywiście przywyka się do tego stylu życia, jednak początkowo może on nastręczać trudności. Kłopot może też stanowić brak zajęciaz. Bardzo często Europejka nie pracuje zarobkowo z prostego powodu: nie zna języka arabskiego. Oczywiście istnieją małżeństwa, w których żona spełnia się jako pilotka wycieczek, przewodniczka turystyczny, rezydentka itp., jednak nie zawsze tak bywa. Właśnie z tego powodu mieszane pary decydują się często na wyjazd do Polski. W naszym kraju istnieje więcej możliwości pracy dla obojga partnerów – w Egipcie, poza branżą turystyczną. o pracę raczej trudno i jest ona mało płatna. Sami Egipcjanie wyjeżdżają na ogół za chlebem do Emiratów i Arabii Saudyjskiej. Kwestią najbardziej uciążliwą jest jednak brak możliwości częstego kontaktu z rodziną. W Egipcie Internet rzadko kiedy obecny jest w prywatnych domach. W celu porozmawiania z polską rodziną należy udać się do jednej z licznych, ale zawsze zatłoczonych kafejek internetowych. Mieszkanie w Egipcie jest jednak z pewnością fascynujące, nawet jeśli po kilku miesiącach typowa Europejka – wbrew wszelkim deklaracjom o miłości do słońca – jest spragniona deszczu, chmur, chłodnego powietrza. Egipska kultura, tak odmienna od naszej, niewątpliwie wzbogaca, ukazuje zupełnie inny świat, poszerza horyzonty, podnosi poziom tolerancji. Mieszkając w Egipcie u boku egipskiego małżonka można przeżyć fascynującą przygodę – choćby mogąc patrzeć, jak co rano słońce wznosi się ponad pustynią, jak Nil toczy leniwie swe ciemnoniebieskie wody, jak Morze Śródziemne rozbija lśniące fale o afrykański brzeg; daktyle i pomarańcze pałaszować można, słuchając wieczornych porykiwań osłów i miauczenia tysiąca egipskich kotów. Wtedy, choć na chwilę, trudno nie poczuć się Egipcjanką. Kairska starówka Jak to jest w “tych sprawach”? Oto pytanie, które pada zawsze! I nic dziwnego – “te sprawy” są nie tylko ważne, ale również interesujące. Zasadniczo nie odbiegają one przy tym od “tych spraw” w wydaniu europejskim! Można jednak uchylić rąbka tajemnicy i powiedzieć, że pewne kwestie w kulturze egipskiej stanowią tabu; przed egipskim mężem nie należy ujawniać niektórych preferencji, by nie wypaść niekorzystnie w jego oczach. Na ogół jednak pożycie układa się bez większych problemów, a tamtejsi mężowie bardzo dbają o stan zadowolenia swoich żon… również w “tych sprawach”. A jeśli dojdzie do rozstania? Czasem dochodzi. Odbywa się to jednak w atmosferze spokoju. Rozstanie, jeśli już ma miejsce, musi być odpowiednio umotywowane. Żony i dzieci się nie porzuca dla “widzimisię”. Kiedy jednak oboje małżonkowie dochodzą do wniosku, że kontynuacja relacji nie ma sensu, odbywają rozmowę, po czym ustalają warunki rozstania optymalne dla obu stron. Zwyczajem jest, że dzieci pozostają pod opieką ojca, jednak w praktyce matka również ma prawo się nimi opiekować. Powodem rozstania bardzo często jest bezdzietność spowodowana niepłodnością żony (rzadziej męża). O ile w Egipcie kwestia ta zostałaby rozwiązana poprzez drugi ożenek mężczyzny, w Polsce takie rzeczy nie wchodzą w grę, toteż w skrajnych przypadkach pozostaje rozwód. Dużo łatwiej o niego niż o zawarcie małżeństwa – wystarczy złożyć wniosek w sądzie, a w Egipcie można dokończyć sprawę poprzez przesłanie dokumentów do ambasady. Ważne jest jednak to, że rozstanie przebiega zwykle bez “prania brudów”, najczęściej za porozumieniem stron, a byli już małżonkowie na ogół pozostają w dobrych relacjach. Bez względu na finał, który wszakże może być jak z bajki, małżeństwo z Egipcjaninem jest jak wielobarwna mozaika –poszczególne elementy muszą być ściśle dopasowane, by tworzyć harmonijną całość, ale też każdy kamyczek stanowi odrębny mikrokosmos. Jest jak unikatowy arabski dywan, w którym każde włókno stanowi o jakości wyrobu. Bez wątpienia jest to lekcja życia, bardzo bogate i osobiste doświadczenie. Czy pozytywne? Z pewnością. Czy trudne? Czasami. Ostatnie pytanie brzmi zazwyczaj: “Czy było warto?” Z mojej perspektywy: zdecydowanie tak.

ile kosztuje żona w egipcie